Zelf heb ik in het verleden ook van dergelijke periodes gehad. Het is ook een beetje de tijd van het jaar, korte dagen, lange koude nachten, het weer en eigenlijk alles lijkt er aan mee te werken om je wereld donker, koud en hard te maken. Je voelt je zielig, zwak en bent al dan niet bewust op zoek naar een lichtpuntje. Kom je dan iemand tegen die blijkbaar onaangedaan is door al die ellende wil je graag je verhaal kwijt.

Een voordeel van zen is dat je leert op een andere manier naar de wereld te kijken. Door te beseffen dat iedereen de wereld ziet zoals zijn ervaringen en opvoeding dat bepalen, kun je begrip leren opbrengen voor het gevecht dat sommige mensen hebben in hun wereld. Zelf ben ik erg lang aan het vechten geweest met mijn eigen idee van de wereld en hoe het zou moeten zijn om gelukkig te kunnen worden, en op bepaalde punten is dit gevecht soms misschien nog wel enigszins aan de gang. De les die ik geleerd heb is als je echt gelukkig wilt worden moet je leren afzien, of er van afzien. Als je sterk wilt zijn of een goede conditie wilt hebben moet je leren omgaan met moeheid en spierpijn. Als je wilt gaan kalligraferen bijvoorbeeld zal je eerst je geduld moeten oefenen. Als je een bepaald niveau wil bereiken, in sport bijvoorbeeld, moet je vaak niet alleen af kunnen zien, maar ook van bepaalde zaken af kunnen zien. Lekker doorzakken op de vooravond van een marathon brengt doorgaans niet het beste in de mens naar boven. Een andere manier om er van af te zien is dat je die marathon loslaat en gewoon liever een avondje lekker doorzakt. Maar als je dan de volgende dag denkt, had ik maar, en was ik maar, ben je op het verkeerde pad.

Te veel mensen willen alles, en het liefst nu. Maar het moet wel makkelijk gaan en geen moeite kosten. Veel mensen steken dan ook enorm veel energie in het tegen de stroom in zwemmen. Ze accepteren niet wat is, maar willen de omstandigheden naar hun hand zetten.  Zen komt deels uit het boeddhisme en deels uit het taoïsme. In de leer van de Tao wordt het leven vaak vergeleken met water. Water zoekt altijd de weg naar beneden en wat het ook tegenkomt het blijft stromen. Soms gaat het om obstakels heen, soms er onderdoor, soms stuwt het even tot het erover kan en soms ruimt het zelfs de obstakels uit de weg door voldoende druk te zetten. Water blijft stromen. Wei wu Wei noemen ze dit, doen door niet te doen, handelen door niet te handelen, accepteren wat is en meesurfen op de flow. Dit wil niet zeggen dat je achter de geraniums in je luie stoel met een krat bier naast je moet gaan zitten wachten tot alles naar je toe komt. Dit wil zeggen dat als je op je pad iets tegenkomt wat je niet bevalt je vaak een keuze hebt. Je kunt accepteren dat het zo is, je kunt er omheen, je kunt er overheen, maar blijf er niet te lang bij stilstaan. De rest van je rit blijven vloeken op die verrekte klootzak die het lef had om je af te snijden maakt niemand gelukkig. De kans is dan zelfs groot dat jij de volgende klootzak bent die een ander afsnijdt omdat je misschien wel onbewust je haren terug wil halen.

Onlangs heb ik in een korte tijd drie van die mensen gezien waarbij ik een deel herken van wat ik vroeger zelf ook vaak deed. Het mooie van het werk dat ik doe is dat je regelmatig dezelfde mensen tegenkomt. Doordat ik geleerd heb niet in hun spel mee te gaan kan ik hun gedrag vrij objectief observeren. Twee mensen die de goederen ontvangen bij hetzelfde filiaal zijn in het begin tegen mij vrij kritisch geweest omdat ze wisten dat ik nieuw was. Ik had het anders moeten laden, de klep staat niet goed, je bent te vroeg, je bent te laat (verschil is 10 min.), enzovoorts. Omdat ik me er niet zo druk meer om maak was dat al snel afgelopen. Wel zijn ze zelf in een korte tijd verantwoordelijk geweest voor een half uur vertraging in mijn rit. De een omdat ie de sleutel was vergeten, de ander omdat ie gewoon niet op kwam dagen toen hij moest openen. Ook daar maak ik me niet zo druk meer over, maar wel grappig dat dit toevallig zo loopt. De derde is van een ander filiaal. Ik kom er laatst binnen om me te melden, ga maar koffie drinken is het eerste wat hij zei, goeiemiddag antwoordde ik daarop. Omdat hij blijkbaar druk was heb ik wat te eten gehaald en net toen ik aan mijn tweede broodje begon zag ik een pompwagen in mijn spiegel verschijnen. Eerst maar mijn broodje wegwerken dacht ik, maar ik hoorde de claxon van de pompwagen al gaan, meneer had blijkbaar ineens haast. Toen ik nog kauwend achter de auto kwam was hij met de ene pompwagen de andere uit het gootje aan het vissen. Blijkbaar toch iets slordig de pompwagen naar buiten geslingerd. Wat ik allemaal bij heb?, dat staat op de lijst die je net niet aanpakte denk ik bij mezelf. Mopperend begint hij aan het karwei. Toen er een auto dichtbij de losplaats stopte om een oudere dame uit te laten stappen, kon hij het niet nalaten om te zeggen dat het hier geen parkeerplaats is. Deze oudere, maar mondige dame reageerde kordaat door te zeggen dat haar man wel even de kans moest krijgen om de auto te parkeren. Toen even later een collega van hem zijn neus om de hoek stak meldde hij dat hij zojuist alweer een aanvaring had gehad, wat mij twee dingen zegt. Punt één dit ‘overkomt’ hem vaker, en hij beseft niet dat hij het zelf doet.

Sinds ik mediteer, en me minder druk maak over dingen die niet zo gaan als ik gedacht had, gaan de dingen vaak zoals ik het wil. Vreemd hè, niks magisch volgens mij, je ziet namelijk veel meer opties als je niet gefocust bent op hoe het volgens jou moet gaan. Je weet waar je naartoe wilt en je neemt de juiste weg daar heen. Minder stress, minder “heb Ik weer”, minder frustratie ook voor anderen. Ik had altijd pech, nu niet meer. Natuurlijk loopt het wel eens niet zoals ik wil en soms heb ik ook doodgewoon pech. Dat hoort er nu helemaal bij. Het beheerst alleen mijn leven en geluk niet meer. Ik accepteer het doorgaans met een glimlach en ga dan vrolijk weer verder met denken aan iets wat ik leuk vind.

Tot de volgende blog en veel geluk toegewenst,

Peter,

Zenchauffeur.