Eindelijk een weekje vrij, ik ben er hard aan toe. Ondanks het feit dat ik veel meer rust en plezier in mijn werk heb sinds ik met zen bezig ben, wordt het soms toch nog een sleur. Het werk verloopt dan ineens niet meer zo vlot en het lijkt wel of er steeds meer dingetjes mis gaan. De inspiratie om te schrijven zakt weg en het huiswerk wat ik voor mijn opleiding moet doen wil ook niet echt vlotten. Tijd om de batterij weer eens op te laden.
De vakantie is goed begonnen met een fantastisch Bourgondisch personeelsfeest bij Arjan van Dijk in Geertruidenberg. Geweldig entertainment en heerlijk eten, bij binnenkomst stonden er brood, wijn, spekjes en garnalen op tafel, en onder andere ook bosjes peen en radijs. Toen we allemaal gesetteld waren, kregen we een slab om en een muts op. We kregen alleen een groot mes als bestek, de rest moesten we het zien te redden met onze tien geboden. We werden meteen op de proef gesteld, want we kregen bosjes gerookte vis op tafel gesmeten. Makreel, forel, haring en paling, heerlijk van smaak, maar je zit wel zowat tot aan je ellebogen in het vet. Na de vis kregen we de soep. Groenten- en tomatensoep, ook lekker en zonder lepel. Mijn collega William sneed uit een van de wortels een lepel, maar echt handig werkte dat niet. Gewoon opslurpen en daarna de groenten en het soepvlees er met je handen uit peuzelen. Het hoofdgerecht was ook heerlijk. Grote stukken ham en lamsvlees en hele kippen werden rondgedeeld op de tafels. Er stonden ook aardappelen en groenten op tafel, maar omdat mij de taak toebedeeld was het vlees te snijden, heb ik daar niet veel van gezien. Doorgaans eet ik de restjes wel op, maar het was gewoon te veel. Daarna kwamen ze rond met ijsjes, maar ik was al zo voldaan dat ik daar maar van af heb gezien. Ik heb leuke gesprekken gehad met verschillende collega’s en het verbaasde me dat er veel zijn die mijn blog leuk vinden. Dat stimuleert me enorm om er mee door te gaan.
Vanavond mijn familie op visite. Dinsdag ga ik als het goed is Abraham zien en omdat ik dan niet thuis ben, heb ik ze uitgenodigd om vandaag te komen eten. Omdat mijn zus en zwager het horecabedrijf runnen dat al drie generaties in de familie zit ligt de lat natuurlijk best hoog. Ik dus ga mijn best doen om ze wat lekkers voor te schotelen. Het is voor mij ook een hobby, ik heb een horecaopleiding gedaan en eerlijk gezegd trekt me dat nog steeds. Een droom van mij is om in de toekomst mijn kennis van het horecavak te combineren met onder andere zen, yoga en tai chi, om zo een soort centrum op te richten waar iedereen op alle vlakken tot rust kan komen en kan werken aan innerlijke groei.
Omdat ik geen zin heb om mijn 50e verjaardag uitgebreid te vieren, heb ik besloten er samen met mijn vrouw een paar daagjes tussenuit te knijpen. Via de zen.nl facebookgroep heb ik iemand ontmoet die de sleur in Nederland beu was en samen met zijn vrouw een boerderijtje in Frankrijk heeft gekocht. Ze wijden zich hier aan een biologische levensstijl en mensen kunnen van hun gastvrijheid komen genieten op basis van dana* We hebben al eens contact gehad via skype en verschillende malen leuke conversaties gehad via social media, maar we hebben elkaar nog nooit in levende lijve ontmoet. Best spannend dus, maar ik kijk er wel naar uit. Het grappige is dat het in de richting van Dijon ligt, dus kan ik meteen uitzoeken waar ik de mosterd moet halen. Misschien dat ik later deze week nog inspiratie op doe om nog een blog te schrijven over mijn ervaringen in Rouvres-sur-Aube, ik zal er waarschijnlijk wel wat foto’s van delen op deze pagina.
*dana = op basis van vrijgevigheid.
http://mens-en-samenleving.infonu.nl/religie/10751-vrijgevigheid-en-moreel-gedrag.html