De optocht heb ik helaas gemist, want ik moest ’s maandags gewoon weer aan de slag. Bijna waren de optochten helemaal niet doorgegaan vanwege de verwachte storm, maar dit jaar besloten ze het risico te nemen en de optocht alleen wat te vervroegen en in korten. Weloverwogen hebben verschillende gemeenten dit risico genomen, en dan gaat er in mijn achterhoofd weer iets op een andere manier kriebelen.

Car na val, het grote risico met harde wind is dat de hoge wagens omgeblazen worden en op het publiek terecht kunnen komen. De gevolgen hiervan zouden behoorlijk ernstig kunnen zijn. Vorige week nog zijn wij als chauffeurs ‘en masse asociaal genoemd door minister Melanie Schultz omdat we doorrijden als het stormt. Geen idee hoe dit bij andere chauffeurs overkomt, maar ik vind het eigenlijk wel heel erg bot. Het geeft mij het gevoel dat ze niet beseffen hoe het in onze branche werkt en wat de mentaliteit van de gemiddelde chauffeurs is. Mensen die voor dag en dauw door weer en wind hun werk doen met iets meer risico’s op ongevallen dan de gemiddelde minister loopt lijkt mij. Waar kunnen we parkeren als we moeten stoppen voor de storm? Wie gaat dat financieel compenseren? Hoe weet je als chauffeur wanneer het gerechtigd is om in geval van bijvoorbeeld storm te stoppen als je baas zegt door te rijden?

Toen ik dinsdagmorgen om kwart over zes op mijn fiets stapte en het gevecht tegen de wind weer eens aanging om op tijd op mijn werk te komen kreeg ik ineens een inzicht. Het is volgens mij asociaal dat we in Nederland geen betere infrastructuur hebben op gebied van transport. We hebben industrieterreinen waar je geen vrachtwagen kan parkeren, te weinig goede parkeergelegenheid langs onze snelwegen en in of rond de grote steden. Sanitair is gewoon niet aanwezig, als je ’s morgensvroeg of ’s avonds laat naar de wc wil is dat haast onmogelijk omdat de parkeerplaatsen bij de tankstations overbezet zijn. Dat is toch asociaal, dat je tijdens de uitvoering van je werk je verplichte pauzes niet kunt maken, je niet naar het toilet kan en als enige tegenmaatregel vanuit de regering wordt geroepen ,,strenger handhaven’’. Wat ik ook asociaal vind is dat wij als Nederlandse chauffeurs twee keer zoveel moeten betalen voor een bestuurderskaart dan in de ons omringende landen. Bij verlies, diefstal of beschadiging moet het volledige bedrag opnieuw betaald worden, ook al is de pas dan nog maar een jaar geldig. De ervaring leert dat het ook nog eens langer duurt voor de pas vervangen wordt dan in bijvoorbeeld België. Het is natuurlijk puur toeval dat de echtgenoot van mevrouw Schultz de directeur is van de Kiwa de instantie die verantwoordelijk is voor de uitreiking van deze dure kaarten.

Wat je ook als asociaal kan zien is dat de minister blijkbaar niet op de hoogte is van de reden waarom dat bepaalde voertuigen zo makkelijk omwaaien. Per slot van rekening betalen we 49% belasting om er onder andere voor te zorgen dat mevrouw Schultz haar werk goed kan uitvoeren. Als wij ons werk zo slecht doen betalen wij en onze werkgevers een kapitaal aan boetes in binnen- en buitenland. Nog iets wat ik eigenlijk niet echt sociaal vind, we moeten 35 uur bijscholen, iedere vijf jaar een nieuw rijbewijs halen, maar waar worden die kosten, energie en tijd gecompenseerd?  De onmogelijke concurrentiepositie van Nederlandse transportbedrijven die hun Nederlandse chauffeurs volgens de cao betalen is natuurlijk niet het pakkie an van Melanie. In onder andere Frankrijk en Duitsland zijn ze druk bezig om oneerlijke concurrentie vanuit het oosten steeds moeilijker te maken, in Nederland gaan ze het parkeerbeleid handhaven. Een oostblokchauffeur is blij met het stuk papier dat achter zijn ruitenwisser gestoken wordt. Die denkt dat er hier gratis wc-papier wordt uitgedeeld. Betaalde parkeerplaatsen zorgen voor hogere transportkosten voor de Nederlandse transporteur maar maken dan wel weer ruimte op de onbetaalde parkings voor onze oostelijke collega’s.

Misschien zouden we als reactie op de belediging van Mevrouw Schultz aan ons adres, haar eens een paar kritische vragen moeten stellen. Gewoon op een vriendelijke, beleefde manier via Facebook, Twitter, LinkedIn of misschien met een Hashtag. Als we bepaalde vragen trending kunnen krijgen pikken de gewone media dit misschien wel op en zal ze uit goed fatsoen wel moeten reageren. Wat zouden we haar kunnen vragen? Bijvoorbeeld:

@MinisterieIenM @Melanie Schultz van Haegen. Waar moeten we de vrachtwagens parkeren tijdens de storm? #AsocialeChauffeurs #VrachtwagenChauffeurs

@MinisterieIenM @Melanie Schultz van Haegen. Wat ga je doen aan die buitenlandse lichtgewicht voertuigen die over de Nederlandse wegen waaien? #AsocialeChauffeurs #VrachtwagenChauffeurs

@MinisterieIenM @Melanie Schultz van Haegen. Komen er binnenkort nog fatsoenlijke vrachtwagenparkeerplaatsen met sanitair bij? #AsocialeChauffeurs #VrachtwagenChauffeurs

@MinisterieIenM @Melanie Schultz van Haegen. Waarom kun of mag je op sommige industrieterreinen geen vrachtwagen parkeren? #AsocialeChauffeurs #VrachtwagenChauffeurs

@MinisterieIenM @Melanie Schultz van Haegen. Waarom betalen buitenlandse vrachtwagens hier geen tol en wij in het buitenland wel? #AsocialeChauffeurs #VrachtwagenChauffeurs

@MinisterieIenM @Melanie Schultz van Haegen. Wordt in Nederland ook gecontroleerd op het verbod om weekendrust in de cabine te nemen? #AsocialeChauffeurs #VrachtwagenChauffeurs

@MinisterieIenM @Melanie Schultz van Haegen. — Stel hier je vraag— #AsocialeChauffeurs #VrachtwagenChauffeurs

Zomaar een paar ideeën voor vragen die we kunnen stellen. Ik vind dat als iemand roept dat een ander zijn werk niet goed doet dat die persoon dan daaromtrent minstens zijn of haar eigen zaken goed op orde moet hebben. ik krijg soms het gevoel dat de vrachtwagenchauffeur het zwarte schaap van de weg is. Dergelijke opmerkingen door een minister doen daar geen goed aan. Ik ben benieuwd hoeveel collega’s er vragen durven stellen of ze te delen. Misschien heb je een beter idee, kom er dan mee.

Tot de volgende blog Namasté,