Wat is geluk eigenlijk? Het lijkt een makkelijke vraag, maar dat is het niet. Sommige mensen zijn hun hele leven op zoek naar geluk en ontdekken op hun sterfbed dat het altijd al aanwezig was.
Geluk hoef je niet te zoeken, het is er altijd al. Je zou kunnen zeggen dat we allemaal gelukkig geboren worden, alleen naarmate we ouder worden lijkt het geluk vaak steeds verder uit onze handen te glippen. Als ik nu soms om me heen kijk zie ik veel ongelukkige mensen. Enkele jaren geleden was ik zelf ook niet gelukkig. Al heel mijn leven op zoek naar geluk en iedere keer als ik dacht dat ik het gevonden had glipte het weer door mijn vingers.
Toen ik zestien was ben ik bij mijn moeder en stiefvader vertrokken omdat ik dacht bij mijn vader en stiefmoeder gelukkiger te worden. Na mijn dienstplicht ben ik het huis uit gegaan omdat ik dacht dat ik dan het geluk wel zou vinden. Niemand die zegt wat je moet of niet mag, prachtig man, feesten en beesten, gokken en zuipen. Maar na verloop van tijd was daar de lol ook af. Toen op een dag de deurwaarder zich aankondigde omdat ik, ondanks twee banen, de rekeningen niet kon betalen omdat ik alles vergokt en opgezopen had, heb besloten dat dit ook niet de weg naar het grote geluk was en ik heb besloten te stoppen met gokken en met het drinken van alcohol. Niet lang nadat ik mijn leven weer op de rails had kwam ik Jeanet tegen. Man wat was ik gelukkig, binnen no time woonden we samen en ik dacht dat het altijd zo zou blijven
Maar helaas na verloop van tijd ebde de verliefdheid weg en kwamen er steeds meer irritaties. Ik zie nu in dat we eigenlijk allebei van de ander verwachtte dat die ons gelukkig zou maken, maar zo werkt het niet. We besloten uit elkaar te gaan. Na een paar dagen miste ik haar zo dat ik besloot haar te bellen, diezelfde avond woonden we weer samen. Blijkbaar waren we toch voor elkaar bestemd. We kochten een huis, trouwden en konden ons geluk niet op toen we een aantal jaren twee kinderen hadden, en toen de derde er aan zat te komen waren we zielsgelukkig. Maar ook toen ging er steeds meer mis. Onze jongste bleek niet voldoende te groeien en Jeanet moest verplicht rusten. We hadden net met drie buren afgesproken uit te gaan bouwen, en door omstandigheden liep dit uit tot na de datum waarop onze jongste werd verwacht. Niets aan te doen, maar je wordt er beslist niet gelukkig van. Helemaal weer gelukkig dat onze jongste telg gezond ter wereld was gekomen, kwam ik ‘s morgens vroeg thuis om meteen mijn bed in te duiken want die dag zou de fundering gegraven worden. Hiervoor hadden we een loonwerker in de hand genomen die met een kleine graafmachine via mijn poort achter in de tuin kon komen. Na nog geen uur geslapen te hebben werd er driftig op mijn achterdeur gebonsd en toen ik de deur opendeed kreeg ik meteen een telefoon in mijn handen gedrukt met aan de andere kant van de lijn een razende loonwerker die me vertelde dat wij de verkeerde maten door hadden gegeven en dat ik nu een groot probleem had. Dit was het begin van een crisisjaar, alles ging mis, de verbouwing liep verder uit naar de winter, twee buren kregen ruzie en toen de verbouwing eindelijk klaar was raakte mijn vrouw haar baan kwijt en was ze volledig overspannen.
Om deze financiële tegenvaller op te vangen ben ik internationaal gaan rijden bij Voesenek. Ik had geld nodig, want ineens ging alles kapot. Gelukkig was in die tijd een werkweek minimaal 80 uur, dus konden we de rekeningen blijven betalen. Ik heb toen vaak gedacht, als ik straks wat geld bij elkaar heb koop ik dit of dan koop ik dat en dan word ik wel weer gelukkig. Hard werken, weinig uitgeven en al zeker niet aan mezelf, en dan kan ik sparen voor mijn geluk. Het enige waar ik soms wat extra aan uitgaf was wat franse kaas en wijn, een kannetje merlot van de lidl als ik eens wat langer stil stond omdat ik pas laat de volgende dag kon laden.
Natuurlijk heb ik in die tijd geluksmomenten gekend, maar ook veel tegenvallers. Dat alles heeft ervoor gezorgd dat ik in een soort van emotieloze toestand kwam. Ik heb heel bewust mezelf getraind om geen woede-uitbarstingen meer te krijgen, huilen deed ik al niet, en het lachen is ook steeds minder geworden. Tot ik twee jaar geleden zwaar gefrustreerd raakte over de situatie waarin ik zat. Ik heb al die mooie spulletjes gekocht waarvan ik dacht dat ze me gelukkig zouden maken, maar dat is allemaal maar even. Spulletjes zijn leuk, maar vaak zijn er daarna weer betere, mooiere, nieuwere waar je dan weer naar verlangt. Als je dingen koop om er gelukkig van te worden moet vaak steeds grotere, vaker, duurder, etc.
Gelukkig vond ik zen. Door zen ben ik gaan inzien dat geluk in je zelf zit. Alle rijkdom in de wereld kan je niet gelukkig maken als je het geluk zelf niet kan zien. Het is in principe voor iedereen mogelijk om onder alle omstandigheden gelukkig te kunnen zijn. Vaak zitten allerlei gedachten en meningen ons hierbij hopeloos in de weg. Angst om de dingen niet onder controle te hebben, slechte ervaringen, ontevredenheid, hebzucht, zijn enkele voorbeelden van gedachten die je geluk in de weg kunnen staan. Helaas verwarren veel mensen geluk ook met genot. Er is op zich niets mis met genot, en het kan zeker bijdragen aan je geluk. Maar het grote nadeel van genot is dat het na verloop van tijd gewoon wordt. Om er dan toch weer gelukkig van te worden wil je meer, groter vaker of intensiever en werkt het uiteindelijk vaak verslavend. Iemand die gelukkig is kan genieten van datzelfde genot zonder dat het verslavend wordt. Ook geld en goederen zijn in deze net als genot maar tijdelijk verantwoordelijk voor je geluk als je het daar van af laat hangen.
De kunst is om te kunnen genieten van het leven zelf. Aandacht geven aan fijne dingen en accepteren dat er soms minder leuke dingen gebeuren, maar daar niet te veel de nadruk op leggen. Al wat je aandacht geeft groeit. Dus als je gelukkig wil zijn, kun je het best je aandacht richten op de goede dingen. Als je dan kunt zien dat soms ook de vervelende dingen in je leven nodig zijn, en als je het wilt begrijpen, je er veel van kunt leren, dan is het vaak makkelijker te accepteren.
Maar nu genoeg geluld over geluk. De feestdagen staan voor de deur, voor de één reden voor geluk, een ander ziet dit anders, maar als je beseft dat het een keuze is, lijkt het me niet zo moeilijk. Voor iedereen prettige feestdagen, veel geluk en geniet er van (met mate(en)). Misschien dat ik na de kerst nog kans zie om een blogje te schrijven anders wordt het volgend jaar.