Acht mei wordt door veel mensen gezien als de verjaardag van de Boeddha. Grappig want op het moment dat we gingen trouwen hadden we beiden volgens mij nog nooit van de Boeddha gehoord. Toch is hij in de afgelopen jaren meer en meer voor onze relatie gaan betekenen. Zen heeft me laten doorzien hoe ik al jaren vastzat in mijn persoonlijke ontwikkeling. Voor mijn geluk was ik afhankelijk van de prestaties die ik leverde voor mijn baas, mijn familie en mijn gezin. Ik heb mezelf gemaakt tot iets wat ik dacht dat ik moest zijn en ik was er niet gelukkig door geworden. Als je altijd probeert om iedereen in je leven gelukkig te maken gaat dat vaak ten koste van jezelf. Je voelt je niet goed, zoekt een soort van vervanging voor geluk in kortstondig genot als overmatig eten, drinken en feesten tot ook dat je niet gelukkig meer maakt.

De wijze lessen van de Boeddha hebben mij tot dit inzicht doen komen. Hierdoor ben ik andere keuzes gaan maken,  wat me niet altijd door iedereen in dank is afgenomen. Het mooie hiervan is dat er uiteindelijk alleen maar mensen overblijven die houden van je voor wie je bent en niet wat je voor hen betekent. En andere nieuwe relaties zijn meer berust op wederzijds profijt. Het is niet verkeerd om je voordeel uit een vriendschap te halen, maar het moet wel in balans blijven.

In mijn proces dreigde ik zelfs op een bepaald punt de relatie met Jeanet achter me te laten. Toen ik tijdens een sesshin een inzicht kreeg waardoor ik ineens begreep wat er mis was met ons huwelijk wist ik wat ik moest doen. Na de sesshin heb ik haar verteld dat wat mij betreft de relatie zoals hij was wat mij betreft afgelopen was. Omdat ik toch nog liefde voor haar voelde heb ik haar gevraagd om samen met mij op de fundering van onze oude relatie een nieuwe te bouwen. Dit sloeg in als een bom. Jeanet wist in haar hart al jaren dat ik niet echt gelukkig was, maar ze wist niet wat ze er aan kon doen. Hoe kon dat ook, ik wist het zelf niet eens. Ik heb haar uitgelegd dat het niet aan haar lag, maar dat het alles te maken had met hoe ik in mijn jeugd gevormd ben. Ik ben altijd op zoek geweest naar de liefde en respect van mensen die mij dat als kind niet voldoende hebben gegeven voor mijn gevoel. Om dit toch te krijgen ben ik gaan pleasen. Mijn geluk was erg afhankelijk geworden van hoe gelukkig ik Jeanet kon maken en dit was zo gewoon geworden dat Jeanet dit ook was gaan geloven. Daar heb ik een streep onder gezet.

Iets meer dan een half jaar geleden nog was ik er niet echt van overtuigd dat we het feest zouden gaan vieren. Dingen gingen stroef voor mijn gevoel en ik was er zelf soms niet van overtuigd of wat ik van haar vroeg wel haalbaar was. Als je er zelf voor kiest om dingen anders te doen is dat jouw keuze, maar word je voor het blok gezet dan is dit een heel ander chapiter. Maar tot mijn grote verbazing zag ik Jeanet groeien binnen onze nieuwe relatie. De oude vonk is weer gaan branden in mij en mijn respect voor haar is enorm gegroeid. Iedere relatie is anders en onze relatie is nu gebaseerd op wederzijds groei. Ik leer nu vooral, hoe meer je van jezelf houdt, hoe meer liefde je kuntgeven. De liefde die ik nu voel voor en van Jeanet is bijzonder. Ik heb een enorm respect voor de vrouw die het al 25 jaar met deze mafketel volhoudt. Jeanet lieve schat, op naar de volgende 25 jaar, ik hou van jou.

Tot de volgende blog en veel liefde toegewenst,

Peter,

Zenchauffeur.