Doelloosheid is binnen het boeddhisme ook een groot goed, maar het brengt je niet verder in het dagelijkse leven. Soms is het goed om eens op je gemak na te denken over wat je nu werkelijk wilt in de toekomst. Je kunt je dan een beeld vormen, het opschrijven, het dan bijvoorbeeld ergens wegleggen of weggooien, en het weer loslaten. Op die manier houdt je je niet aan je doel vast, maar in je onderbewustzijn blijf je er wel mee bezig. Doordat je niet krampachtig probeert je doel te bereiken, maar wel vastberaden die kant op gaat zie je beter welke dingen je kunnen helpen. Als je te gefocust bent om de berg te beklimmen zie je vaak niet dat mooie pad wat ook naar de top leidt.

Eigenlijk ben ik niet zo van de goede voornemens, maar ik heb toch besloten om mijn biertje en mijn wijntje voorlopig in de kast te laten staan om me volledig op mijn opleiding, en de cursus die ik ga geven, te kunnen concentreren. Even iets minder aandacht voor genot, maar meer focus op het bouwen aan mijn toekomst. Eerlijk gezegd weet ik niet of ik de komende zeventien, achttien jaar tot mijn pensioen nog achter het stuur door wil brengen. Persoonlijk haal ik er meer plezier uit om andere mensen te helpen op hun weg naar een gelukkiger leven dan , dag in dag uit, alleen maar kilometers te vreten. Niet dat ik niet meer van dit vak hou, maar ik heb het sterke gevoel dat ik verder moet. In juli doe ik examen en mag ik les gaan geven, daarna heb ik weer tijd voor wat anders. Na de zomer wil ik een opleiding mentor chauffeur gaan doen en ondertussen nog meer kennis vergaren die me kan helpen een goede coach te zijn voor ander vrachtwagenchauffeurs die wel een steuntje in de rug kunnen gebruiken.

Mijn grote droom is om in de toekomst nog iets met mijn horeca-achtergrond te gaan doen. Of dit er werkelijk van komt weet ik niet, maar dromen mag. Ik zou graag een oude boerderij willen pachten en daar mensen de gelegenheid bieden zen, yoga, tai chi en meer te beoefenen. Ik zou dan ook groepen willen ontvangen die workshops volgen zoals bijvoorbeeld het knuffelen van dieren voor autistische kinderen, vegetarisch koken, klankschaal meditaties en wat je nog meer kan bedenken om mensen te helpen gelukkiger te worden. De lessen zou ik dan natuurlijk niet allemaal zelf geven, ik wil graag leuke mensen om me heen verzamelen met dezelfde passie en er dan voor zorgen dat ze kunnen doen wat ze willen doen. Op die manier hoef ik niet uit te kijken naar mijn pensioen, maar kan ik aan de gang blijven tot ik er bij neerval.        

Maar eerst nog mijn diploma halen. Daarvoor moet ik eerst een stage doen en zoals ik in mijn vorige blog al heb verteld wil ik dit doen door tien chauffeur de kans te geven om gratis de zen kennismakingscursus voor vrachtwagenchauffeurs  te volgen. De eerste aanmeldingen zijn al binnen. maar er is nog plaats.  formulier                                          

Tot de volgende blog en alvast een fijne toekomst toegewenst,
Peter,
Zenchauffeur,