Afgelopen week werd ik een aantal keren vriendelijk doch dringend op bepaalde punten gewezen die ik blijkbaar niet volgens het boekje deed. Mijn eerste reactie was weerstand: wat een gezeik, iedereen doet het zo, dan ben ik nog langer bezig, wat een onzin, allemaal extra werk voor niks. Toen deze gedachten wat bezonken waren dacht ik ineens , welk boekje eigenlijk?’ ik heb nooit een boekje gezien. Ik heb van twee collega’s geleerd hoe ik het werk moest doen, maar een paar details (waar ze zelf ook wat moeite mee hebben denk ik) heb ik niet mee gekregen.

De Lidl is al een aantal jaren de beste van alle supermarkten op het gebied van verse groenten en fruit. Dat gaat niet vanzelf natuurlijk. Eén van de zaken waar ik op aangesproken werd was de manier waarop ze willen dat je de temperatuur registreert tijdens het transport. Eerder al was ik er op gewezen dat ik temperatuurloggers in de verschillende temperatuurzones in de trailer moest hangen. Nu werd me verteld dat ik deze na iedere rit moet laten uitlezen, de resultaten moet laten uitprinten en vervolgens op deze print moet aangeven wanneer ik begonnen ben met laden, en wanneer ik begonnen ben met lossen. Hiertussen moet ik dan twee strepen trekken, een streep ter hoogte van de vereiste temperatuur en een streep bij de grootste piek. Als deze piek buiten het toegestane bereik ligt moet je een extra briefje invullen met de reden waarom dit zo is. Eerlijk gezegd heb ik een hekel aan dit soort zaken. Ik heb geen idee waarom, maar ik doe het niet graag. Blijkbaar ben ik niet de enige, want ik hoor meer collega’s mopperen. Een ander punt waar ik op aangesproken ben is het vooruitschuiven van een grote koelbox met een andere koelbox. Door dit te doen spaar je jezelf een aantal keren lopen uit als je er veel hebt geladen. Waarom ze dat niet willen was me eigenlijk al duidelijk geworden nadat een tiental minuten eerder een collega met een paar boxen,  tegen een heftruck op botste die hij niet gezien had ondanks dat de chauffeur van de heftruck al herhaaldelijk had geclaxonneerd. Had hier een persoon gestaan was hij waarschijnlijk gewond geraakt.

Toch nog enigszins in de weerstand liep ik nadien in mezelf mopperend naar de balie waar ik vroeg om een boekje waar al die regeltjes in staan. Als ik het volgens het boekje moet doen wil ik wel graag eerst dat boekje gelezen hebben. Niet geheel tot mijn verbazing lag dit direct onder handbereik in de bureaula. Na dit boekje gelezen te hebben realiseerde ik me weer dat dit nu eenmaal de werkwijze van dit bedrijf is en dat ik het gewoon moet accepteren, of ik moet iets anders gaan zoeken. En ergens is het ook wel mooi. De dingen die je doet met aandacht doen is één van de belangrijkste pijlers van zen. Dus aan mij om die weerstand te zien, te accepteren voor wat het is, los te laten en te doen wat ik moet doen.

Veel mensen hebben bij vrachtwagenchauffeurs een beeld van vrijbuiters die alleen maar willen rijden en te lui zijn om te laden of te lossen.  Wat maar weinig mensen beseffen is dat vrachtwagenchauffeurs van alle markten thuis moeten zijn. Behalve topografie en autotechniek is het kunnen bijhouden van verschillende vormen van registratie ook van groot belang, Het bijhouden van je rij-, rust- en werkuren, en ook je pauzes, ten behoeve van de rijtijdenwet is van groot belang om niet iedere keer met oom agent af te hoeven rekenen. Het in de gaten houden van bijvoorbeeld je brandstofverbruik, bandenslijtage en oliepeil en dergelijke is ook belangrijk om niet onderweg met panne te komen staan. Het juist kunnen invullen van de vrachtdocumenten en de kennis welke documenten je voor welke vracht nodig hebt kan je ook veel hoge boetes besparen. Het spreken van één of meer vreemde talen kan je boetes en uren wachttijd schelen. In het koel transport is het een pré  als je kennis hebt van bederfelijke goederen. Wat kun je samen laden en wat niet (bijvoorbeeld ivm geuroverdracht), wat mag je wel snel koelen en wat niet. Het bijhouden van een koelregistratie. Het bijhouden van je gewerkte uren, want niet iedere baas houdt zich altijd precies aan de regeltjes en dan nog eventueel de vereiste administratie van de opdrachtgever.  Ik denk dat er nog wel een aantal collega’s uit andere takken van het transport zijn die deze lijst kunnen aanvullen met extra administratieve of controlerende werkzaamheden die niet direct iets met het besturen van een vrachtwagen te maken hebben.

Onlangs zag ik een tweet langskomen waarin stond dat weerstand ontstaat als iets ons de weg belemmerd. Je wilt door, rijden met die handel, maar wat heb je er aan als die handel niet of niet goed bij de klant aankomt? Als een bedrijf de lat op een bepaald niveau legt, is het goed om er naar te streven om dit niveau te bereiken. Soms ligt de lat iets te hoog, maar het gaat vooral om de doelstelling. Je kan het ook als een spel zien. Je probeert iedere keer het hoogst aantal punten te bereiken, maar je kan niet altijd winnen. Het streven naar kwaliteit is al een kwaliteit op zich. Je kan natuurlijk ook denken, het zal me mijn reet roesten, maar dat gaat vaak ten koste van de goede naam van het bedrijf waar je voor werkt, ten koste van de opdrachtgever maar ook ten koste van je eigenwaarde op de lange duur. Als je altijd half werk levert heb je nooit eer van je werk volgens mij. Dus ik laat de weerstand maar voor wat het is en ik ga morgen weer met volle moed beginnen aan het zorgvuldig bijhouden van de temperatuurregistratie. Als het werk alleen maar leuk was zou je er voor moeten betalen, zeker in deze tijd waar alles geld lijkt te kosten.
Werk ze allemaal en namaste,
Peter,
Zenchauffeur